Η στήριξη που εμφανίζεται στα παραπάνω σχέδια στη κορυφή του τοιχείου του υπογείου μου φαίνεται σαν το "χέρι του θεού".
Από θεωρητική άποψη πιθανώς να ευσταθεί από φυσική άποψη όταν περιμετρικά του υπογείου κανείς δε ξέρει πόσο συμπυκνωμένα είναι τα παρακείμενα εδάφη, όταν στην επαφή με άλλα κτίρια ή σε περιπτώσεις μονόπλευρου καλουπώματος τοιχίου χρησιμοποιείται εξηλασμένη πολυστερίνη, τότε αυτή η στήριξη πραγματικά είναι μια χονδροειδής απλούστευση. Ένα πιο σοβαρό ερώτημα είναι τι γίνεται με τα εντατικά μεγέθη; Χρειάζεται έλεγχος αν μεταφέρονται μετά την προσθήκη της "στήριξης - χέρι του θεού" στη θεμελίωση και διαστασιολογούνται τα πέδιλα ή οι πεδιλοδοκοί όπως πρέπει.
Μια λύση που θα πρότεινα εγώ είναι:
1) Όλες οι στάθμες να δουλεύουν σαν διαφράγματα χωρίς παγιώσεις.
2) Η στάθμη της οροφής του υπογείου οφείλει εφόσον έχει περιμετρικά τοιχία να έχει σχεδόν μηδενικές μετακινήσεις της τάξης λίγων χιλιοστών.
3) Από το οutput σβήνουμε το nv του υπογείου και κρατάμε αυτό της πυλωτής το οποίο και μας ενδιαφέρει.

Η προσομοίωση της θεμελίωσης είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση....